หลักการทำงานของวาล์วนิรภัยแบบสปริง

วาล์วความปลอดภัย

วาล์วความปลอดภัย (หรือที่รู้จักกันในชื่อวาล์วปล่อยแรงดัน) จะเปิดและปิดโดยอัตโนมัติตามแรงดันในการทำงานของระบบความดัน โดยทั่วไปจะติดตั้งอยู่บนอุปกรณ์หรือท่อในระบบที่ปิด เพื่อปกป้องความปลอดภัยของระบบ เมื่อแรงดันหรืออุณหภูมิในอุปกรณ์หรือท่อสูงเกินกว่าค่าแรงดันที่ตั้งไว้สำหรับวาล์วความปลอดภัย มันจะเปิดโดยอัตโนมัติเพื่อปล่อยแรงดันหรือลดอุณหภูมิ ทำให้แรงดันของตัวกลางภายในอุปกรณ์และท่ออยู่ต่ำกว่าค่าแรงดันที่กำหนด ซึ่งจะช่วยรักษาการปฏิบัติงานตามปกติของอุปกรณ์และท่อ ป้องกันอุบัติเหตุ และลดความเสียหาย

วาล์วความปลอดภัยแบบสปริง

วาล์วความปลอดภัยแบบสปริงเป็นอุปกรณ์ป้องกันแรงดันเกินที่ใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุดในระบบของไหลเชิงอุตสาหกรรม หน้าที่หลักคือการเปิดและปล่อยแรงดันโดยอัตโนมัติเมื่อแรงดันในระบบสูงเกินค่าที่กำหนด หลังจากแรงดันกลับสู่ภาวะปกติ วาล์วจะปิดเองอีกครั้งโดยแรงดันของสปริง เพื่อป้องกันการรั่วซึมของตัวกลางอย่างต่อเนื่อง

หลักการทำงาน

สถานะปิด: ในระหว่างการทำงานปกติ แรงยืดหยุ่นที่เกิดจากสปริงจะกดแกนวาล์ว (แผ่นวาล์ว) ให้แนบชิดกับที่นั่งวาล์วเพื่อสร้างการปิดผนึก ณ จุดนี้ แรงดันของตัวกลางที่กระทำต่อแกนวาล์วจะน้อยกว่าแรงของสปริง ดังนั้นวาล์วจะยังคงปิดอยู่เพื่อป้องกันการรั่วซึมของตัวกลาง

สถานะเปิด: เมื่อความดันของระบบเพิ่มสูงขึ้นเกินค่าความดันที่ตั้งไว้โดยสปริง (ความดันตั้งต้น) แรงยกตัวของตัวกลางที่กระทำต่อแกนวาล์วจะมากกว่าแรงของสปริง แกนวาล์วจะถูกยกขึ้น วาล์วเปิดออก และตัวกลางจะถูกปล่อยออกมาผ่านช่องว่างระหว่างที่นั่งวาล์วและแกนวาล์วเพื่อลดความดัน

สถานะปิดอีกครั้ง: เมื่อตัวกลางถูกปล่อยออกไป ความดันในระบบจะลดต่ำลง เมื่อความดันลดลงถึงค่าหนึ่งที่ต่ำกว่าความดันตั้งต้น (ความดันปิดคืน) แรงของสปริงจะมากกว่าแรงของตัวกลางอีกครั้ง แกนวาล์วจะกลับลงมา ปิดผนึกที่นั่งวาล์วอีกครั้ง วาล์วปิด และระบบกลับสู่สภาวะเสถียร

โครงสร้างของวาล์วความปลอดภัยแบบสปริง

วาล์วความปลอดภัยแบบสปริงมีโครงสร้างที่เรียบง่ายและมีความสมบูรณ์แบบ มีชิ้นส่วนหลักไม่กี่ชิ้น และอัตราการเกิดข้อผิดพลาดต่ำ ซึ่งเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้มีการใช้งานอย่างแพร่หลาย:

แผ่นวาล์ว: เป็นชิ้นส่วนปิดผนึกที่ขวางกั้นที่นั่งวาล์ว เมื่อความดันของตัวกลางไม่เกินขีดจำกัด จะถูกกดยึดไว้กับที่นั่งวาล์วด้วยแรงจากสปริงเพื่อรักษาระบบปิดผนึก

ฤดูใบไม้ผลิ: เป็นชิ้นส่วนขับเคลื่อนหลัก แบ่งออกเป็นประเภท "โดยตรงแบบสปริง", "สปริงพร้อมปลอกนำทาง" เป็นต้น โดยสามารถปรับความดันที่ตั้งไว้ได้จากการเปลี่ยนแปลงปริมาณการบีบอัดของสปริง

ที่นั่งวาล์ว + ช่องระบาย: ที่นั่งวาล์วร่วมมือกับแผ่นวาล์วเพื่อให้เกิดการปิดผนึก ส่วนช่องระบายใช้สำหรับปล่อยตัวกลางที่มีความดันเกิน (โดยทั่วไปจะเชื่อมต่อกับท่อระบาย เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวกลางรั่วไหลออกมาโดยตรงในพื้นที่)